زمین، سومین سیاره ی منظومه ی شمسی و عزب سیاره ی سکونت پذیر شناخته شده تاکنون، نظیر طولانی دیگر دنیا های منظومه ی شمسی و البته خورشید، بیش از ۴.۵ میلیارد سال پیش شکل گرفت. جاذبه ی زمین تماس ی مستقیمی با اجرام فضایی اطراف آن یعنی خورشید و ماه دارد. ماه تنها قمر زمین است و زمین هر ۳۶۵.۲۶ روز یک بار به دور خورشید می چرخد.
عامل حقیقی شکل گیری جزئی از جمله ها، خمیدگی محور زمین نسبت به ورقه ی مداری آن است. برهم کنش جاذبه ای بین زمین و ماه به جزر و مدهای اقیانوسی منجر می شود. زمین متراکم ترین (چگال ترین) و بزرگ ترین سیاره ی سنگی در کچل منظومه ی شمسی است. سنگ کره ی (لیتوسفر) زمین از تکتونیک ها یا زمین ساخت های ورقه ای تشکیل شده است که هنگام میلیون ها سال جابه جا شده اند. تقریبا ۷۱ درصد از سطح زمین با آب پوشیده شده است که بیشترین مدخل آن را اقیانوس ها تشکیل می دهند.
۲۹ درصد ابدی باقی مانده را قاره ها و جزیره ها تشکیل می دهند و منابع آبی متعددی مشابه حوض درست کردن ها و رودخانه ها داخل خشکی ها دیده می شود. حصه زیادی از مناطق قطبی با یخ پوشیده شده است. زمین یک هسته ی آهنی جامد و یک هسته ی دل سهل وساده دارد که عامل پا بر جا تولید بازار مغناطیسی این سیاره است.
حیات طی چند میلیارد سال اولیه ی پیدایش زمین، روی این سیاره ظاهر شد. ساخت اقیانوس ها بر جو و سطح زمین تأثیر گذاشت و اولین موجودات زنده ی هوازی و غیرهوازی به وجود آمدند. فاکتورهای متعدد مثل فاصله ی مناسب زمین تا خور در شکل گیری و رونق حیات نقش دارند. زمین تو تاریخ طولانی خویشتن گواه دوره های وافر وجود و چندین شکست انبوه بوده است. زیاد از ۹۹ درصد از وضع هایی که تو گذشته روی زمین زندگی می کردند، امروزه منقرض شده اند. درحال حاضر، جمعیت انسانی زمین بوسیله بیش از ۷.۶ میلیارد نفر می رسد.
شکل گیری
باوجود اطلاعات یدکی که از سیاره های منظومه ی شمسی طی سال های اخیر بوسیله دست آمده است، هنوز تردیدهایی داخل تک نحوه ی شکل گیری آن ها بود دارد. درحال حاضر، دو نظریه ی حقیقی برای نحوه ی شکل گیری سیاره ها وجود دارد. ابتدایی و قابل پذیرش ترین نظریه، عملی ی شلوغی هسته است که سازگار با سیاره های سنگی قرین زهره و زمین است؛ اما در مورد غول های گازی چندان پاسخگو محو. دومین نظریه، نظریه ی ناپایداری دیسک است که بخاطر غول های گازی ارزان تر است.مقاله های مرتبط:سیارکی که شالوده ساز حیات روی زمین شدچگونگی و برهان اجل سیاره هانظریه ی ازدحام هسته
براساس معیار تجمع هسته (core accretion)، تو مقدمه هسته های سنگی سیاره ها شکل گرفتند؛ سپس عناصر سبک تر، گوشته و پوسته ی سیاره ها را تشکیل دادند. تو دنیاهای سنگی، عناصر سبک نم دیگر مجرای لنف را تشکیل دادند. با معاینه سیاره های فراخورشیدی (خارج از منظومه ی شمسی) نظریه ی ازدحام هسته را می توان نظریه ی لباس گیری غالب دانست.
در ابتدا هسته ی سنگی زمین با پیوستن عناصر وزین به یکدیگر، شکل گرفت. مواد سنگین در مرکز انتها نشین شدند و مواد استیل نم پوسته را تشکیل دادند. احتمالا میدان مغناطیسی زمین هم در همین دوره لباس پژمرده است. جاذبه بخشی از گازها را جذب کرده و به این ترتیب جو اولیه ی سیاره تشکیل شد.
درست درون اوایل بود زمین، سیارک بزرگی بوسیله آن اصابت کرد و کمی از گوشته ی این سیاره بااطلاع فضا شد. براساس یک انگاره ، این سیارک بی آرامی اندازه با مریخ و جرم آن ۱۰ درصد جرم زمین بوده است. احتمالا جاذبه، ذرات نتیجه از برخورد را بوسیله یکدیگر وصل کرده است و بوسیله این ترتیب ماه، قمر زمین تشکیل شد.
جریان گوشته والا سطح غلاف منجر بوسیله تکتونیک های صفحه ای (حرکت صفحات بزرگ سنگی روی سطح زمین) شد. برخوردها و زنگ زدگی منجر بوسیله ایجاد کوه ها و آتشفشان ها شد و به این زیبایی مجددا گازهای بیشتری وارد جو زمین شدند.
اگرچه جمعیت سیاره ها و سیارک های عبوری به مدخل داخلی منظومه ی شمسی امروزه بسیار ناچیز است ولی تعداد این اجرام در اوایل بود منظومه ی شمسی و خورشید بلندی وجود. درنهایت اصابت اجرام یخی باعث جمع شدن آب روی سطح زمین و شکل گیری اقیانوس ها شد.مروری به خشکی امدن تاریخچه ی زمین
ممارست تاریخچه ی زمین برای معلول بردن به ماهیت فیزیکی و شیمیایی امروزی آن و چگونگی تکامل حیات ضروری است. تکامل قاره ها، اقیانوس ها، جو و بیوسفر کتاب ی زمین را تشکیل می دهند. لایه های سنگی سطح زمین مقصد ای به خشکی امدن فرآیندهای تکاملی طی میلیون ها سال است. با بررسی سوابق حجر ها می توان پیشرفت و تغییرات دوره های مختلف را پیگیری کرد.سحاب عهد پرکامبرین (بوسیله ترتیب شامل دوره های: هادئون، ائون آرکئون، پروتروزوئیک)
ابَردوران پرکامبرین ابتدایی ابر عهد تاریخچه ی زمین است که از تاسیس زمین (هادئون) آغاز می شود و تا پروتروزوئیک ادامه می یابد. این دوره آغاز دگرگونی های مهم درون ساختار تویی و سطحی زمین است.
۴.۶ میلیارد سال پیش، زمین پوشیده از گدازه بود، شباهتی بوسیله شکل امروزی خویشتن نداشت و سکونت ناپذیر بود. بین ۴ تا ۲.۵ میلیارد سال پیش، فرایند سردشدن زمین آغاز شد. زمین در این پیرامون که به معروفیت ائون آرکئون شناخته می شود، سبک تکتونیکی متفاوتی داشت. در این حوالی به مرور صفحات قاره ای و حجر ها لباس گرفتند. بعضی دانشمندان معتقدند به برهان دمای بالا و داغ بودن زمین درون این دوره، حرکت تکتونیک های صفحه ای شدیدتر بوده و بازیابی مواد پوسته ای غصه با سرعت بیشتری عمل می شده است.
سنگ های آرکئون برخلاف دوره ی پروتروزوئیکاغلب شامل دشواری تغییر رسوب های اقیانوسی و آتش فشانی هستند. سنگ های کربناتی نادر هستند و نشان می دهند اقیانوس ها تو این دوره اسیدی مرطوب از دوره ی پروتروزوئیک بوده اند. کمربندهای گرینستون شامل مجموعه ای از حجر های تبدیل هستند که تو این دوران رایج بوده اند.
چنانچه یک روز را داخل زمین آغازین بگذرانید، با چنین شرایطی روبه رو خواهید شد
در این دوره، اقلیم و شرایط آب وهوایی نسبت بوسیله تاسیس زمین (هادئون) پایدارتر شد و تبخیر آب بوسیله شکل گیری اقیانوس ها منجر شد و درون پی آن خشکی ها و قاره ها لباس گرفتند. با سرد شدن زمین، شکل های جدیدی از وجود شروع بوسیله نمو کردند. تو این دوره، اکسیژنی درون جدول وجود نداشت و سیانوباکتری هامی توانستند تلالو خور را به کارمایه دگرگونی کنند. در آب های سطحی فرآیندهای سوخت وساز را انجام می دادند و اکسیژن دفع می کردند.
پس از عهد آرکئون یون، دوره ی پروتروزوئیک آغاز می شود که قدمت زمین شناسی این حوالی به ۲.۵ میلیارد تا ۵۷۰ میلیون سال پیش بازمی گردد. تغییر عقل ها در این دوره کمتر از سنگ های آرکئون است. تو این اطراف اکسیژن موجود درون مجرا افزایش می یابد و شکل جدیدی از حیات هوازی روی زمین شکل می گیرد؛ ولی دیگر اثری از سیانوباکتری ها نیست بجای اکسیژن برای آن ها سم است. اکسیژنی که این موجودات تولید کردند، در این گرداگرد بوسیله بلای جانشان تغییر شد و درنتیجه اغتشاش اکسیژنی آغاز شد.سیانوباکتری ها کمی از اکسیژن را متوجه کرهء هوا کردند
داخل این زمان، فراوانی متان درون جو زمین بیشتر بود. متان یکی از رادیکال ترین گازهای گلخانه ای است که قابلیت به دام انداختن گرمای جو را دارد. فرآورده ی ترکیب اکسیژن با متان، کربن دی اکسید وجود اما ازآنجاکه اثر گلخانه ایبرای به دام انداختن گرما قوی نبود، زمین بیدار یک پیرامون یخبندان شد که ۳۰۰ میلیون سال بوسیله کشش انجامید.
یکی از پیامدهای بنیادی واحد فشار هوا سرشار از اکسیژن، نمود یوکاریوت های هوازی وجود. قبل از فرایند اکسیژنی شدن، حیات روی زمین از نوع غیرهوازی بود. مقادیر بالای اکسیژن موجود داخل جو، منجر به نمود اولاد جدیدی از جانداران هوازی شد و به این زیبایی پیچیدگی حیات افزایش یافت. برای مثال، جانداران چندسلولی در این اطراف پدید آمدند اما فراوانی کربن دی اکسید از گوناگونی یوکاریوت ها جلوگیری کرد.
به دلیل افزایش اکسیژن، لایه ی اوزون زمین مسطح شد. قبل از لایه ی اوزون، وجود روی زمین محدود به آب های کمینه عمق و سطحی بود؛ اما ازآنجاکه لایه ی اوزون متشابه سپری دربرابر تشعشعات زیان بخش ارتکاب می کند، وجود شکل عمیق تازگی به خود گرفت.ابر عهد فانروزوئیک (دربرگیرنده دوران های پالئوزوئیک، مزوزوئیک و سنوزوئیک)
به ابردوران فعلی زمین شناسی گفته می شود که دو دوروبر از آن تاکنون سپری شده است و انسان تو دوران ثالث یعنی سنوزوئیکزندگی می درنگ. داخل این دوره، حیات لباس تمام رطوبت بوسیله خود گرفت و اولین حیوانات مهره دار تجلی پیدا کردند. گرداگرد ی فانروزوئیک به سه مدخل: پالئوزوئیک، مزوزوئیک و سنوزوئیک تقسیم می شود و هرکدام از این عهد ها به عصرهای مختلف تقسیم می شوند. عهد پالئوزوئیکظهور ماهیان، دوزیستان و خزندگان. دوران مزوزوئیک، دوران فرماندهی خزندگان و تکامل پستانداران، پرندگان و به ویژه دایناسورها است. عصر سنوزوئیک عصر حکمرانی پستانداران است که اواخر آن به انسان ویژه دارد.پالئوزوئیک (۵۴۱ تا ۲۴۵ میلیون سال پیش) شکافتن کامبرین و سوابق نخل ها
انفجار کامبرین، مبصر ترین واریته حیات در کل کتاب ی زمین است. همه چیز قبل از این دوران، پیش کامبرین نامیده می شود. انفجار کامبرین با عصر بی مهرگان آغاز می شود. در این دوره پر اب پوست های بی مهره در اقیانوس ها لباس گرفتند و حیات از این نقطه شکل پیچیده لطافت به خود گرفت.
پس ازاین عصر، عصر دونین خواه عصر ماهی ها آغاز می شود. سپس اولین حیوانات مهره دار به تکامل می رسند. دوزیست ها در قاره ی گونداوا عمر می کنند. براساس استیناف ها، آدم محدودیت های مشابه و مشترک زیادی با پیشینیان مهره دار خویشتن دارد. برای مثال ستون فقرات، آرواره و دهان آدم مشابه ماهی های ماقبل تاریخ است.
یک مدل جاندار عصر پرمیان
در عصر پالئوزویک جنگل های بارانی متعددی به حیات آمدند؛ ولی بوسیله برهان تغییرات تصادفی اقلیم و گرمایش جهانی، عصر جدیدی از انقراض زمینی و دریایی آغاز شد. به این رویداد، فروپاشی جنگل های بارانی کربنی گفته می شود. شوک ها و مرداب ها دفن، و به منابع زغال حجر زیرزمینی تبدیل شدند. به این ترتیب هوازی ها افزایش بی پرده کردند و بستر مناسبی بخاطر خزندگان فراهم شد.
دوره ی پالئوزوئیک با بزرگ ترین شکست طاس تاریخ زمین بوسیله انتها می رسد. شکست پرمیان، تریاسه منجر به خفا شدن ۹۶ درصد از طاس گونه های بحری شد. تقریبا ۷۰ درصد از گونه های مهره داران زمینی هم در این دوره محو شدند. البته مغایرت نظر در تک انقراض پرمیان، تریاسه بیش است؛ اما همگی بر این موضوع توافق دارند که اصابت سیارکی مجلل منجر به این شکست شده است.دوره ی مزوزوئیک (۲۴۵ تا ۶۶ میلیون سال قبل) عصر خزندگان و دایناسورها
با گرم شدن و بی آب شدن آب وهوا و از بین عدول کردن جنگل های بارانی، عصر خزندگان آغاز شد. خزندگان با دوزیستان عصر قبل از خود متفاوت بودند مربوط به روی زمین تخم گذاری می کردند. درواقع آن ها با زندگی روی زمین به تکامل رسیدند و تکامل داخل این وضعیت به مزیت منحصربه فرد آن ها تبدیل شد.
با تغییر شرایط، دایناسورها بوسیله تکامل رسیدند. این جانداران بهار شبیه دارای غشا فلس دار و برز های سخت بودند. برخی دایناسورها گیاهخوار و فداکار دیگر گوشت خوار بودند. دایناسورها طی ۱۶۰ میلیون سال پهلو مهره داران زمین فرمانروایی کردند.
نیستان های ماقبل تاریخ کانیفر
عصر کانیفرها (یک سنخ کاج مخروطی شکل) داخل دوره ی مزوزئویک، آغاز عصر گسترش گیاهان بذر دار بود. کانیفرها مقادیر اضافی کربن ذخیره می کنند. در خراج میزان اکسیژن موجود در پناد در مقایسه با امروز ۳۵ به ۲۱ درصد بود. علاوه بر این، این درخت ها زیستگاهی سکونت پذیر و نسب غذایی گونه های خاص حیوانی بودند.
درون این دوران، پانگه آ مبصر ترین قاره ی زمین وجود. کامل دایناسورها روی این قاره زندگی می کردند. با لول تکتونیک های ورق ای این قاره تجزیه شد. قدمت دایناسورها بوسیله ۱۶۰ میلیون سال می رسد. پس از تجزیه ی قاره، گوناگونی این خزندگان غم افزایش یافت.مقاله های مرتبط:آتشفشان یا سیارک؛ کدام یک مقصر ضعف دایناسورها است؟دایناسورها چگونه بوسیله پرندگان تکامل یافتند: اژدهایان دنیای واقعی
حوالی ی مزوزوئیک به طورکلی از سه عصر تریاسه، ژوراسیک و کرتاسه تشکیل شده است. حوالی ی تریاسه بازه ی زمانی ۲۵۲ میلیون تا ۲۰۱ میلیون سال قبل را تشکیل می دهد. دوره ی ژوراسیک بین دوره ی رویداد انقراض پرمیان، تریاسه و انقراض تریاسه، ژوراسیک قرار دارد و به سه گانه پرگیر ی پیشین، میانی و پسین تقسیم می شود.
درون دوروبر ی تریاسه ی پیشین، زمین به شدت خشک شد به طوری که ۹۵ درصد از روش های حیات منقرض شدند و مرسوم ترین نمونه های وجود مهره داران داخل این پرگیر لیستراساروس، لابیرینتودونت و اوپارکریا هستند که از شکست پرمیان جان سالم به درون بردند. گونه های موسوم بوسیله تمنوسپوندیل غصه طی این دوره به شکارچی غالب تریاسه تحول شدند.
نوتوساروس، یکی از خزندگان عصر تریاسه
تریاسه ی میانی دوره ی ۲۴۷ تا ۲۳۷ میلیون سال پیش را دربرمی گیرد. این دوره آغاز تجزیه ی قاره ی پانگه آ و باز شدن دریای تتیس است. درون این حوالی اکوسیستم ها احیا می شوند. خزه های دریایی، مرجان ها و خرچنگ ها احیا می شوند و خزندگان آبی جدیدی مثل نوتوساروس به تکامل می رسند. جنگل های کاج در این پیرامون رشد کردند و گروهی از حشرات مثل مگس ها و حشرات میوه خوار تجلی کردند. خزندگان، مبصر تیز شدند، اولین نحو های کرودکودیل و دایناسورها بوسیله تکامل رسیدند و با بزرگ ترین دوزیستان که قبلا فرمانده دنیای آبی بودند به رقابت پرداختند.
در پیرامون ی تریاسیه ی پسین که بوسیله ۲۳۷ تا ۲۰۱ میلیون سال قبل بازمی گردد، بارندگی به شدت تکثیر یافت. تکامل دایناسورها به فراز خویشتن رسید و اولین پترساوروس ها بوسیله تکامل رسیدند. تو این دوره تغییرات اقلیمی دومین رویداد انقراض یعنی تریاسه، ژوراسیک را نما زد که در آن بسیاری از گونه های ارکوزاروس (به جاهل پترساروس، دایناسورها و کروکودیل سانان) اغلب سیناپسیدها و زیادترین جمعیت دوزیستان و تقریبا ۳۴ درصد از نحو های دریایی منقرض شدند. هنوز تو تک دلیل ضعف این گونه ها اختلاف دید وجود دارد. اما انفجارهای آتشفشانی و بازالت های سیلابی تو آتلانتیک مرکزی یکی از دلایل حقیقی این رویداد است.ژوراسیک
عصر ژوراسیک به بازه ی زمانی ۲۰۰ میلیون تا ۱۴۵ میلیون سال پیش گفته می شود و از سه دوره تشکیل شده است: ژوراسیک پیشین، میانی و پسین.
ژوراسیک پیشین، بازه ی ۲۰۰ تا ۱۷۵ میلیون سال پیش را تشکیل می دهد. آب وهوا در این گرداگرد گرم و مرطوب است و تری آن از تریاسه بیشتر است. در اقیانوس ها، فراوانی گونه هایی مثل پلییوساوروس دیده می شود. تو زمین آرکوزورها و دایناسورها به نژاد غالب دگرگونی شدند و تروپادها داخل رأس زنجیره ی غذایی استراحت گرفتند. ابتدایی راه ی کروکودیل ها در این اطراف بوسیله تکامل رسیدند و دوزیستان را در معرض خطر انقراض صبر دادند. اولین پستانداران پا بر جا بی قراری داخل این اطراف به تکامل رسیدند، البته با حیات جمعیت کم، به سرعت در کل زمین پراکنده شدند.عصر ژوراسیک میانی، عهد اوج فرمانروایی خزندگان به ویژه دایناسورها بود
ژوراسیک میانی، بازه ی ۱۷۵ تا ۱۶۳ میلیون سال پیش را تشکیل می دهد. تو این دوره، دایناسورها ازجمله گونه های ساروپاد مانند دیپلودوکوس و براکیازاروس ارشد ترین گونه ها خار خوار بودند که توسط شکارچیانی مثل آلوزاروس شکارگاه می شدند. جنگل های کانیفر بخش زیادی از پوشش گیاهی این دوران را تشکیل می دادند. داخل اقیانوس های گونه های پلیسوساروس رواج بیشتری داشتند. این پرگیر اوج حکومت خزندگان بود.
ژوراسیک پسین، گرداگرد ی ۱۶۳ تا ۱۴۵ میلیون سال پیش را تشکیل می دهد. هنگام این دوره، اولیه آویالان ها از یکسره ارکئوپتریکس بوسیله تکامل رسیدند. تکثیر سطح آب ها، مسیر دریابی آتلانتیک را باز کرد. پیدایش قاره های متعدد، گوناگونی دایناسورهای این دوره را افزایش عدالت.کرتاسه
کرتاسه طولانی ترین عصر از دوران مزوزوئیک است و عزب از دو عصر تشکیل شده است: کرتاسه ی پیشین و پسین. کرتاسه ی پیشین بازه ی زمانی ۱۴۵ تا ۱۰۰ میلیون سال پیش را دربرمی گیرد. داخل کرتاسه ی پیشین، گسترش دریاها، فترت و ضعف ساروپادها (به غیر از آمریکای جنوبی) را در معلول دارد.
بعضی دایناسورها هم شایان با نواحی ساحلی و جزیره های کوچک بوسیله تکامل رسیدند. دایناسورهای دیگر مثل اسپینازاروس، ضعف ژوراسیک، کرتاسه را عقب قاعده گذاشتند. خلع ها درون این دوروبر تشدید و قطب ها سردتر شدند ولی وضعیت برای دوزیستان مبصر مشکل شد. پستانداران تو این دوره بسط یافتند.
گالری تصاویر ده دایناسور نامدار
کرتاسه ی پسین حوالی ی ۱۰۰ تا ۶۶ میلیون سال پیش را دربرمی گیرد. آب وهوا در این دوره روبه سرد شدن رفت و این سرما تا دوران سنوزوئیک ادامه بی پرده کرد. درنهایت نواحی خیس تنها محدود به استوا شدند. دایناسورهایی مثل تیرانازاروس، انکلیوزاروس، تیسراتوپس و هادروساروس، رأس هرم غذایی این دوره بودند.
درون اقیانوس ها موسازاروس حکمرانی می کرد. در ته عصر کرتاسه، حوادثی متشابه فوران های آتشفشانی کرهء هوا را به شدت مسموم کرد. به دنبال این حوادث و براساس فرضیه ها، شهاب سنگ عظمت تو ۶۶ میلیون سال پیش با زمین اصابت کرد و حفره ی چیکسولوب را بوسیله وجود آورد و منجر به ضعف گونه ی دایناسورها شد. پنجمین و آخرین رویداد انقراض انبوه در این پرگیر قیافه عدل که خلال آن ۷۵ درصد از بود از جمله کامل دایناسورهای غیرپرنده ناپدید شدند و تقریبا می قابلیت گفت هرجاندار زیاد از ده کیلوگرم از بین رفت. عصر دایناسورها داخل همین دوره به پایان رسید.
انقراض دایناسورهادوره ی سنوزوئیک (۶۶ میلیون سال قبل) عصر پستانداران و انسان فهمیده
دوره ی سنوزوئیک با ضعف دایناسورها آغاز شد. پس از اصابت سیارک غول آسا به زمین، ابری از غبار مانع رسیدن پرتو خورشید به زمین شد. دمای زمین بوسیله شدت پائین آمد و زمینه ی انقراض کرتاسه پالئوژن فراهم شد. دوره ی سنوزوئیک که به عصر پستانداران هم اسمی است، از سه عصر نئوژن، پالئوژن و کواترنری تشکیل شده است.
پستانداران تا قبل از این دوروبر تیمار روی زمین عمر می کردند؛ اما تراکم جمعیت آن ها به برهان فرمانروایی دایناسورها اندک بود. پس از شکست دایناسورها، پستانداران بوسیله ارشد ترین گونه ی غالب روی زمین دگرگونی شدند و تا امروز هم دوام آورده اند.
منبع غذایی پا بر جا کپی ها (گونه ای از نخستی سانان اجداد مردم) را درختان تشکیل می دادند. در مناطقی هم شبیه ساوانای آفریقا که درختان کمتری وجود داشت، پوشش علف ای بود داشت. در نتیجه کپی ها منبع غذایی جدیدی محسوس کردند. کپی ها به مرور به تکامل رسیدند و توانستند روی دو پا راه بروند.
دوران پالئوژن، ۶۶ میلیون تا ۲۳ میلیون سال پیش را دربرمی گیرد و از سه گانه دوره ی پالیوسین، ایوسن و الیگوسن تشکیل شده است. این دوره، نقطه ی گذار بین شکست K-Pg (کرتاسه، پالئوژن) تا محیط های جنگلی غنی در ایوسین ابتدایی است. داخل این دوره، زمین دوباره احیا می شود. قاره ها به لباس مدرن کنونی درمی آیند ولی کامل قاره ها و شبه قاره ی هندوستان از یکدیگر جدا می شوند.
دریای تتیس، اوراسیا و افریقا را از یکدیگر جدا می کند. در این پیرامون گرمایش جهان افزایش پیدا می کند و جنگل ها تا اینکه تا راهنما ها حزن گسترش روشن می کنند. کوسه ها بر اقیانوس های این دوره حکومت می کنند.
عصر ایوسن که از ۵۶ تا ۳۳.۹ میلیون سال پیش تشکیل شده، شاهد نحو هایی است که در بیشه های متراکم زندگی می کنند. در میان این طرز می استعداد نمونه های بدوی ی وال ها و اسب ها را یافت. پرندگان وقار مثل Paracrax تو رأس هرم غذایی این عهد قرار دارند. پیرامون ی اولیگوسن از ۳۳.۹ میلیون تا ۲۳.۳ میلیون سال پیش را دربرمی گیرد. این دوروبر آغاز رشد علوفه و پیدایش گونه های متاخر فیل ها، گربه ها و سگ ها است.
دوره ی نئوژن بازه ی ۲۳.۰۳ میلیون تا ۲.۵۸ میلیون سال پیش را دربر می گیرد و شامل دو عصر است: میوسین و پیلیوسین. داخل عصر میوسین پوشش گیاهی در بخش زیادی از دنیا گسترش مشهود می درنگ و جنگل های کلپ (پوشش های زیردریایی)و به متعاقب آن، دودمان جدیدی از سیاق ها از جمله سمورهای دریایی به بود می آیند.
۳۰ گونه کپی در این پیرامون بوسیله تکامل می رسند. با ابداع شبه جزیره ی عرب، دریای تیتس ودیعه می شود و دریاهای سیاه، سرخ، مدیترانه و خزر بوسیله وجود می آیند. با مسدود شدن دریای تتیس نمونه خشکی زمین حزن افزایش پیدا می کند. در اواسط میوسین، ۹۵ درصد از گیاهان بحری به تکامل می رسند.
عصر پیلیوسین بازه ی ۵.۳۳ تا ۲.۵۸ میلیون سال پیش را داخل بر می گیرد. درون این دوره، زمین تغییرات اقلیمی چشمگیری را به خود می بیند و درنهایت آتلانتیک از مدیترانه جدا می شود. دریای مدیترانه بخاطر چندین میلیون سال خشک بوده است. درون این دوره کپی های austrolapithecus (جنوبی کپیان عفاری) تو آفریقا بوسیله تکامل می رسند. بغاز ی پاناما شکل می گیرد و حیوانات بین جنوب و شمال آمریکا مهاجرت می کنند.
اطراف ی کواترنری، بازه ی زمانی ۲.۵۸ میلیون تا زمان حال را دربرمی گیرد و کوتاه ترین پیرامون ی زمین شناسی درون ابردوران فانروزوئیک است. در این دوره، حیوانات مدرن برنده به تکامل می رسند و تغییرات اقلیمی چشمگیرتر می شوند. این گرداگرد به دو عصر تقسیم شده است: پلیستوسین و هولوسین.
آدم نئاندرتال، عصر پلیوستوسین
عصر پلیوستوسین بازه ی ۲.۵۸ میلیون تا ۱۱٬۷۰۰ سال پیش را دربرمی گیرد. در این عصر، زمین به دلیل مسئله سرمایشی که از اواسط ایوسین شروع شده بود، عصر یخبندان دیگری را تجربه می یواش. در خراج ی این روند، آفریقا به شدت بی آب شد و صحراهای آفریقا، نامیب، کالاهاری بوسیله حیات آمدند.
بسیاری از جانور ها از یکسره ماموت ها و گرگ ها، گربه های وحشی و انسان خردمند حزن در این دوره بوسیله تکامل رسیدند. ۱۰۰ هزار سال پیش، ته اطراف ی خشکسالی های آفریقا و آغاز تکامل انسان های نخستین وجود. با فرجام پلیوستوسین، انقراض بزرگی منجر به نابودی مگافائون ها (پستانداران غول آسا) و همچنین طرز های انسانیان (هومونید) شبیه نئاندرتال ها شد. این رویداد بر کامل قاره ها اثر گذاشت اما تأثیر آن بر آفریقا کم بود؛ به طوری که هنوز هم پستانداران ابهت مثل کرگدن را می قابلیت در آفریقا معین کرد.
عصر هولوسین از ۱۱٬۷۰۰ سال پیش آغاز شده و تا امروز ادامه یافته است. براساس سوابق ثبت شده، کل تاریخ بشر در این دوره ی تاریخی راحتی دارد. براساس سیر زمانی تکامل تا انسان مدرن کنونی، انسان سانان میزان های بدوی ی انسانی را تشکیل می دادند. این اسلوب ها با عقل های سیلیکونی ابزار می ساختند و توانستند بوسیله مرور از مشت و انگشت خود استفاده کنند. تو عصر سنگ، اولین آدم ها توانستند آتش را تحت کنترل خود درآورند و بوسیله این صورت با پختن غذا، کالری بیشتری جذب کنند. آدم های مدرن به مرور توانستند صداهای پیچیده تری تولید کنند و اطلاعاتی را در گروه های خود به پول اعانه بگذارند.
فعالیت های انسان از ۱۰ هزار سال پیش منجر به انقراض متراکم گونه ها شده است. مقدر شدن اضافی از این متد ها از زمان قیام صنعت منقرض شده اند. گاهی بوسیله این عصر، انقراض ششم اندوه گفته می شود. با درنظر دریافت مهره داران، تعداد گونه های منقرض شده به ۵۰۰ رویه و تعداد طاس روش ها به ۱۹۰۰ گونه می رسد. تاریخچه آدم عزب ۰.۰۰۴ درصد از تاریخچه طاس زور ی زمین را تشکیل می دهد.
ماموت های ماقبل تاریخ، پلیوسین پیشینخصوصیات فیزیکی و ترکیب
قطر هسته ی زمین تقریبا ۷۱۰۰ کیلومتر است و فقط کمی از نصف قطر کل اکراه ی زمین بیشتر است (تقریبا هم پیمانه با قطر مریخ). کلفتی هسته ی مایع قلب به ۲۲۵۰ کیلومتر می رسد و هسته ی داخلی، جامد است. هسته ی زمین عامل اصلی ایجاد بازار مغناطیسی است که از آن در طبق تشعشعات مضر و باردار خورشید حراست می کند.
در سرنوشت بالای هسته، گوشته با ضخامت ۲۹۰۰ کیلومتر قرار خمود است. گوشته کاملا جامد ازاله ولی سرعت کندی دارد. پوسته ی زمین مانند تکه های چوب روی آب، روی گوشته شناکننده است. لول کند حجر ها در گوشته منجر به جابه جایی قاره ها و سانحه زلزله، آتشفشان و خلق سلسله کوه های متعدد می شود.هسته ی اجنبی زمین عامل پا بر جا ساخت میدان مغناطیسی آن است
دو سنخ پوسته بالای گوشته ی زمینقرار دارد. زمین بی آب قاره ها از گرانیت و دیگر مواد معدنی سیلیکاتی سبک تشکیل شده، درحالی که کف اقیانوس ها اغلب از سنگ های آتشفشانی تیره و ثقل به صیت بازالت تشکیل شده است. ضخامت میانگین پوسته ی قاره ای ۴۰ کیلومتر است، گرچه داخل تعدادی نواحی کلفتی آن متحرک بر روی اب است؛ ولی ضخامت پوسته ی اقیانوسی تنها به ۸ کیلومتر می رسد.
گرمای هسته ی زمین در حال افزایش است. دما زیر پوسته ی قاره ای به ۱۰۰۰ درجه ی سلسیوس می رسد و به ازای هر یک کیلومتر پایین تر پوسته، ۱ منصب افزودن می یابد. به باور ی زمین شناس ها دمای هسته ی اجنبی زمین تقریبا ۳۷۰۰ تا ۴۳۰۰ درجه ی سانتی گراد است و دمای هسته ی داخلی می تواند به ۷۰۰۰ منصب ی سانتی گراد برسد (داغ زیرفون از سطح خورشید).ترکیب شیمیایی
بیشترین بخش زمین از آهن (۳۲.۱ درصد)، اکسیژن (۳۰.۱ درصد)، سیلیکون (۱۵.۱ درصد)، منیزیم (۱۳.۹ درصد)، سولفور (۲.۹ درصد)، نیکل (۱.۸ درصد)، کلسیم (۱.۵ درصد) و آلومینیوم (۱.۵ درصد) تشکیل شده است. ۱.۲ درصد باقی مانده هم از عناصر دیگر تشکیل شده است. هسته ی زمین براساس تقویم ها ترکیبی از آهن (۸۸.۸ درصد) و مقادیر اندکی نیکل (۵.۸ درصد)، سولفور (۴.۵ درصد) و کمتر از یک درصد عناصر دیگر است.
ساختار زمینتکتونیک های صفحه ای و برهان اهمیت
از عمیق ترین اقیانوس ها تا مرتفع ترین کوه ها، صفحات تکتونیکی توصیف کننده ی جابه جایی های سطحی در زمان حال و گذشته هستند. براساس عملی ی تکتونیک ها خواه زمین پیدایش های صفحه ای، پوسته ی دل زمین به چند صفحه تقسیم شده است که روی گوشته (لایه ی سنگی بالای هسته) لول می کنند. این صفحات نسبت بوسیله گوشته ی زمینی، خشک و سخت هستند.
به این لایه ی سرسخت، لیتوسفر حزن گفته می شود که ستبری آن به ۱۰۰ کیلومتر می رسد. لیتوسفر محتوی پوسته و بخش خارجی گوشته است. زیر لیتوسفر، آستنوسفر صبر دارد. آستنوسفر جزء درنگ و زیبنده انعطافی است که امکان حرکت لیتوسفر را مجهز می بطی ء.
فرضیه ی تکتونیک ها خواه زمین پیدایش های ورق ای داخل دهه ی ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ توسعه یافت. این انگاره ی نسخه ی مدرنی از فرضیه ی انحراف قاره ای است که برای اولین جنین توسط آلفرد وگنر در سال ۱۹۱۲ مطرح شد.
تکتونیک های صفحه ای
براساس اطلس جهانی، ۹ ورقه روی زمین وجود دارد. این صفحات براساس تغییرات سطح زمین معروفیت گذاری شده اند که عبارت اند از آمریکای شمالی، اقیانوس آرام، اوراسیا، آفریقا، هند استرالیا، استرالیا، هند، آمریکای جنوبی و قطب جنوب.
بزرگ ترین صفحه، ورق ی اقیانوس آرام بوسیله مساحت ۱۰۳ میلیون کیلومترمربع است. بیشترین بسرنوشت شوم دچار کردن این صفحه ذیل اقیانوس استراحت محزون است و با سرعت ۷ سانتی متر تو سال به سمت سیرت غربی حرکت می نرم. دلیل حرکت صفحات، نیروی همرفتی گوشته است. مواد داغ نزدیک به هسته ی زمین ارتفاع می آیند و سنگ های سخت گوشته میتینگ می کنند. فرایند همرفت باعث می شود صفحات تو لبه های اقیانوسی جدا شوند و به سمت مناطق فرورانش حرکت کنند.قاره ها
شخصی که جمله ی «گیتی کوچک است» را به کلمه آورده، شاید هرگز در کچل آن سفر نکرده است. درون واقعیت، ابعاد سیاره ی زمین متجاوز چشمگیر است و اثر بردن بوسیله ابهت آن چند هزار سال زمان برده است. هنرمند شناس هایی که به گرد وجود داشتن زمین پی بردند تا اولین تلاش های فیروز کشتی رانی، همه داخل این جهت لول کرده اند.
درون عصر ستاره شناسی مدرن، صعود در ماخذ ی برگ و قابلیت رصد زمین از فضا هم بوسیله این فرضیه کمک کرده است. براساس ارزیابی های مدرن، مساحت سطح زمین به ۵۱۰ میلیون کیلومتر مربع می رسد.
پوسته ی قاره ای زمین از مواد اندک چگالی مثل عقل های خارا و اندزیت تشکیل شده است. استاندارد ی اندک رایج درون پوسته ی قاره ای، بازالت است. سنگ های رسوبی از انباشته شدن رسوب های فشرده شده لباس می گیرند. تقریبا ۷۵ درصد سطح قاره ها با حجر های رسوبی پوشیده شده است.
اگرچه این حجر ها تنها ۵ درصد از غلاف را تشکیل می دهند. عقل های تحول جنس دیگری از سنگ های زمینی هستند که از تغییر انواع سنگ ها داخل فشارهای بالا یا دماهای فراز خواه هردو ساخته می شوند. مفرط ترین مواد معدنی سیلیکاتی تو سطح زمین عبارت اند از: کوارتز، فلدسپات، آمفیبول، میکا، پیروکسین و اولیوین. مرسوم ترین مواد معدنی کربناتی شامل کالیست (در سنگ آهک) و دولمیت هستند.بیشتر بخوانید:داشتن هدف درون عمر می تواند عمر انسان را کامل کندبررسی ماده نا سفت داخل اتمسفر خورشیدساس، قدیمی ترین جانور زنده کره زمین استتشکیل ماه باعث آمدن آب بوسیله زمین شدراز اقیانوس مدفون پلوتو چیست؟
عامل حقیقی شکل گیری جزئی از جمله ها، خمیدگی محور زمین نسبت به ورقه ی مداری آن است. برهم کنش جاذبه ای بین زمین و ماه به جزر و مدهای اقیانوسی منجر می شود. زمین متراکم ترین (چگال ترین) و بزرگ ترین سیاره ی سنگی در کچل منظومه ی شمسی است. سنگ کره ی (لیتوسفر) زمین از تکتونیک ها یا زمین ساخت های ورقه ای تشکیل شده است که هنگام میلیون ها سال جابه جا شده اند. تقریبا ۷۱ درصد از سطح زمین با آب پوشیده شده است که بیشترین مدخل آن را اقیانوس ها تشکیل می دهند.
۲۹ درصد ابدی باقی مانده را قاره ها و جزیره ها تشکیل می دهند و منابع آبی متعددی مشابه حوض درست کردن ها و رودخانه ها داخل خشکی ها دیده می شود. حصه زیادی از مناطق قطبی با یخ پوشیده شده است. زمین یک هسته ی آهنی جامد و یک هسته ی دل سهل وساده دارد که عامل پا بر جا تولید بازار مغناطیسی این سیاره است.
حیات طی چند میلیارد سال اولیه ی پیدایش زمین، روی این سیاره ظاهر شد. ساخت اقیانوس ها بر جو و سطح زمین تأثیر گذاشت و اولین موجودات زنده ی هوازی و غیرهوازی به وجود آمدند. فاکتورهای متعدد مثل فاصله ی مناسب زمین تا خور در شکل گیری و رونق حیات نقش دارند. زمین تو تاریخ طولانی خویشتن گواه دوره های وافر وجود و چندین شکست انبوه بوده است. زیاد از ۹۹ درصد از وضع هایی که تو گذشته روی زمین زندگی می کردند، امروزه منقرض شده اند. درحال حاضر، جمعیت انسانی زمین بوسیله بیش از ۷.۶ میلیارد نفر می رسد.
شکل گیری
باوجود اطلاعات یدکی که از سیاره های منظومه ی شمسی طی سال های اخیر بوسیله دست آمده است، هنوز تردیدهایی داخل تک نحوه ی شکل گیری آن ها بود دارد. درحال حاضر، دو نظریه ی حقیقی برای نحوه ی شکل گیری سیاره ها وجود دارد. ابتدایی و قابل پذیرش ترین نظریه، عملی ی شلوغی هسته است که سازگار با سیاره های سنگی قرین زهره و زمین است؛ اما در مورد غول های گازی چندان پاسخگو محو. دومین نظریه، نظریه ی ناپایداری دیسک است که بخاطر غول های گازی ارزان تر است.مقاله های مرتبط:سیارکی که شالوده ساز حیات روی زمین شدچگونگی و برهان اجل سیاره هانظریه ی ازدحام هسته
براساس معیار تجمع هسته (core accretion)، تو مقدمه هسته های سنگی سیاره ها شکل گرفتند؛ سپس عناصر سبک تر، گوشته و پوسته ی سیاره ها را تشکیل دادند. تو دنیاهای سنگی، عناصر سبک نم دیگر مجرای لنف را تشکیل دادند. با معاینه سیاره های فراخورشیدی (خارج از منظومه ی شمسی) نظریه ی ازدحام هسته را می توان نظریه ی لباس گیری غالب دانست.
در ابتدا هسته ی سنگی زمین با پیوستن عناصر وزین به یکدیگر، شکل گرفت. مواد سنگین در مرکز انتها نشین شدند و مواد استیل نم پوسته را تشکیل دادند. احتمالا میدان مغناطیسی زمین هم در همین دوره لباس پژمرده است. جاذبه بخشی از گازها را جذب کرده و به این ترتیب جو اولیه ی سیاره تشکیل شد.
درست درون اوایل بود زمین، سیارک بزرگی بوسیله آن اصابت کرد و کمی از گوشته ی این سیاره بااطلاع فضا شد. براساس یک انگاره ، این سیارک بی آرامی اندازه با مریخ و جرم آن ۱۰ درصد جرم زمین بوده است. احتمالا جاذبه، ذرات نتیجه از برخورد را بوسیله یکدیگر وصل کرده است و بوسیله این ترتیب ماه، قمر زمین تشکیل شد.
جریان گوشته والا سطح غلاف منجر بوسیله تکتونیک های صفحه ای (حرکت صفحات بزرگ سنگی روی سطح زمین) شد. برخوردها و زنگ زدگی منجر بوسیله ایجاد کوه ها و آتشفشان ها شد و به این زیبایی مجددا گازهای بیشتری وارد جو زمین شدند.
اگرچه جمعیت سیاره ها و سیارک های عبوری به مدخل داخلی منظومه ی شمسی امروزه بسیار ناچیز است ولی تعداد این اجرام در اوایل بود منظومه ی شمسی و خورشید بلندی وجود. درنهایت اصابت اجرام یخی باعث جمع شدن آب روی سطح زمین و شکل گیری اقیانوس ها شد.مروری به خشکی امدن تاریخچه ی زمین
ممارست تاریخچه ی زمین برای معلول بردن به ماهیت فیزیکی و شیمیایی امروزی آن و چگونگی تکامل حیات ضروری است. تکامل قاره ها، اقیانوس ها، جو و بیوسفر کتاب ی زمین را تشکیل می دهند. لایه های سنگی سطح زمین مقصد ای به خشکی امدن فرآیندهای تکاملی طی میلیون ها سال است. با بررسی سوابق حجر ها می توان پیشرفت و تغییرات دوره های مختلف را پیگیری کرد.سحاب عهد پرکامبرین (بوسیله ترتیب شامل دوره های: هادئون، ائون آرکئون، پروتروزوئیک)
ابَردوران پرکامبرین ابتدایی ابر عهد تاریخچه ی زمین است که از تاسیس زمین (هادئون) آغاز می شود و تا پروتروزوئیک ادامه می یابد. این دوره آغاز دگرگونی های مهم درون ساختار تویی و سطحی زمین است.
۴.۶ میلیارد سال پیش، زمین پوشیده از گدازه بود، شباهتی بوسیله شکل امروزی خویشتن نداشت و سکونت ناپذیر بود. بین ۴ تا ۲.۵ میلیارد سال پیش، فرایند سردشدن زمین آغاز شد. زمین در این پیرامون که به معروفیت ائون آرکئون شناخته می شود، سبک تکتونیکی متفاوتی داشت. در این حوالی به مرور صفحات قاره ای و حجر ها لباس گرفتند. بعضی دانشمندان معتقدند به برهان دمای بالا و داغ بودن زمین درون این دوره، حرکت تکتونیک های صفحه ای شدیدتر بوده و بازیابی مواد پوسته ای غصه با سرعت بیشتری عمل می شده است.
سنگ های آرکئون برخلاف دوره ی پروتروزوئیکاغلب شامل دشواری تغییر رسوب های اقیانوسی و آتش فشانی هستند. سنگ های کربناتی نادر هستند و نشان می دهند اقیانوس ها تو این دوره اسیدی مرطوب از دوره ی پروتروزوئیک بوده اند. کمربندهای گرینستون شامل مجموعه ای از حجر های تبدیل هستند که تو این دوران رایج بوده اند.
چنانچه یک روز را داخل زمین آغازین بگذرانید، با چنین شرایطی روبه رو خواهید شد
در این دوره، اقلیم و شرایط آب وهوایی نسبت بوسیله تاسیس زمین (هادئون) پایدارتر شد و تبخیر آب بوسیله شکل گیری اقیانوس ها منجر شد و درون پی آن خشکی ها و قاره ها لباس گرفتند. با سرد شدن زمین، شکل های جدیدی از وجود شروع بوسیله نمو کردند. تو این دوره، اکسیژنی درون جدول وجود نداشت و سیانوباکتری هامی توانستند تلالو خور را به کارمایه دگرگونی کنند. در آب های سطحی فرآیندهای سوخت وساز را انجام می دادند و اکسیژن دفع می کردند.
پس از عهد آرکئون یون، دوره ی پروتروزوئیک آغاز می شود که قدمت زمین شناسی این حوالی به ۲.۵ میلیارد تا ۵۷۰ میلیون سال پیش بازمی گردد. تغییر عقل ها در این دوره کمتر از سنگ های آرکئون است. تو این اطراف اکسیژن موجود درون مجرا افزایش می یابد و شکل جدیدی از حیات هوازی روی زمین شکل می گیرد؛ ولی دیگر اثری از سیانوباکتری ها نیست بجای اکسیژن برای آن ها سم است. اکسیژنی که این موجودات تولید کردند، در این گرداگرد بوسیله بلای جانشان تغییر شد و درنتیجه اغتشاش اکسیژنی آغاز شد.سیانوباکتری ها کمی از اکسیژن را متوجه کرهء هوا کردند
داخل این زمان، فراوانی متان درون جو زمین بیشتر بود. متان یکی از رادیکال ترین گازهای گلخانه ای است که قابلیت به دام انداختن گرمای جو را دارد. فرآورده ی ترکیب اکسیژن با متان، کربن دی اکسید وجود اما ازآنجاکه اثر گلخانه ایبرای به دام انداختن گرما قوی نبود، زمین بیدار یک پیرامون یخبندان شد که ۳۰۰ میلیون سال بوسیله کشش انجامید.
یکی از پیامدهای بنیادی واحد فشار هوا سرشار از اکسیژن، نمود یوکاریوت های هوازی وجود. قبل از فرایند اکسیژنی شدن، حیات روی زمین از نوع غیرهوازی بود. مقادیر بالای اکسیژن موجود داخل جو، منجر به نمود اولاد جدیدی از جانداران هوازی شد و به این زیبایی پیچیدگی حیات افزایش یافت. برای مثال، جانداران چندسلولی در این اطراف پدید آمدند اما فراوانی کربن دی اکسید از گوناگونی یوکاریوت ها جلوگیری کرد.
به دلیل افزایش اکسیژن، لایه ی اوزون زمین مسطح شد. قبل از لایه ی اوزون، وجود روی زمین محدود به آب های کمینه عمق و سطحی بود؛ اما ازآنجاکه لایه ی اوزون متشابه سپری دربرابر تشعشعات زیان بخش ارتکاب می کند، وجود شکل عمیق تازگی به خود گرفت.ابر عهد فانروزوئیک (دربرگیرنده دوران های پالئوزوئیک، مزوزوئیک و سنوزوئیک)
به ابردوران فعلی زمین شناسی گفته می شود که دو دوروبر از آن تاکنون سپری شده است و انسان تو دوران ثالث یعنی سنوزوئیکزندگی می درنگ. داخل این دوره، حیات لباس تمام رطوبت بوسیله خود گرفت و اولین حیوانات مهره دار تجلی پیدا کردند. گرداگرد ی فانروزوئیک به سه مدخل: پالئوزوئیک، مزوزوئیک و سنوزوئیک تقسیم می شود و هرکدام از این عهد ها به عصرهای مختلف تقسیم می شوند. عهد پالئوزوئیکظهور ماهیان، دوزیستان و خزندگان. دوران مزوزوئیک، دوران فرماندهی خزندگان و تکامل پستانداران، پرندگان و به ویژه دایناسورها است. عصر سنوزوئیک عصر حکمرانی پستانداران است که اواخر آن به انسان ویژه دارد.پالئوزوئیک (۵۴۱ تا ۲۴۵ میلیون سال پیش) شکافتن کامبرین و سوابق نخل ها
انفجار کامبرین، مبصر ترین واریته حیات در کل کتاب ی زمین است. همه چیز قبل از این دوران، پیش کامبرین نامیده می شود. انفجار کامبرین با عصر بی مهرگان آغاز می شود. در این دوره پر اب پوست های بی مهره در اقیانوس ها لباس گرفتند و حیات از این نقطه شکل پیچیده لطافت به خود گرفت.
پس ازاین عصر، عصر دونین خواه عصر ماهی ها آغاز می شود. سپس اولین حیوانات مهره دار به تکامل می رسند. دوزیست ها در قاره ی گونداوا عمر می کنند. براساس استیناف ها، آدم محدودیت های مشابه و مشترک زیادی با پیشینیان مهره دار خویشتن دارد. برای مثال ستون فقرات، آرواره و دهان آدم مشابه ماهی های ماقبل تاریخ است.
یک مدل جاندار عصر پرمیان
در عصر پالئوزویک جنگل های بارانی متعددی به حیات آمدند؛ ولی بوسیله برهان تغییرات تصادفی اقلیم و گرمایش جهانی، عصر جدیدی از انقراض زمینی و دریایی آغاز شد. به این رویداد، فروپاشی جنگل های بارانی کربنی گفته می شود. شوک ها و مرداب ها دفن، و به منابع زغال حجر زیرزمینی تبدیل شدند. به این ترتیب هوازی ها افزایش بی پرده کردند و بستر مناسبی بخاطر خزندگان فراهم شد.
دوره ی پالئوزوئیک با بزرگ ترین شکست طاس تاریخ زمین بوسیله انتها می رسد. شکست پرمیان، تریاسه منجر به خفا شدن ۹۶ درصد از طاس گونه های بحری شد. تقریبا ۷۰ درصد از گونه های مهره داران زمینی هم در این دوره محو شدند. البته مغایرت نظر در تک انقراض پرمیان، تریاسه بیش است؛ اما همگی بر این موضوع توافق دارند که اصابت سیارکی مجلل منجر به این شکست شده است.دوره ی مزوزوئیک (۲۴۵ تا ۶۶ میلیون سال قبل) عصر خزندگان و دایناسورها
با گرم شدن و بی آب شدن آب وهوا و از بین عدول کردن جنگل های بارانی، عصر خزندگان آغاز شد. خزندگان با دوزیستان عصر قبل از خود متفاوت بودند مربوط به روی زمین تخم گذاری می کردند. درواقع آن ها با زندگی روی زمین به تکامل رسیدند و تکامل داخل این وضعیت به مزیت منحصربه فرد آن ها تبدیل شد.
با تغییر شرایط، دایناسورها بوسیله تکامل رسیدند. این جانداران بهار شبیه دارای غشا فلس دار و برز های سخت بودند. برخی دایناسورها گیاهخوار و فداکار دیگر گوشت خوار بودند. دایناسورها طی ۱۶۰ میلیون سال پهلو مهره داران زمین فرمانروایی کردند.
نیستان های ماقبل تاریخ کانیفر
عصر کانیفرها (یک سنخ کاج مخروطی شکل) داخل دوره ی مزوزئویک، آغاز عصر گسترش گیاهان بذر دار بود. کانیفرها مقادیر اضافی کربن ذخیره می کنند. در خراج میزان اکسیژن موجود در پناد در مقایسه با امروز ۳۵ به ۲۱ درصد بود. علاوه بر این، این درخت ها زیستگاهی سکونت پذیر و نسب غذایی گونه های خاص حیوانی بودند.
درون این دوران، پانگه آ مبصر ترین قاره ی زمین وجود. کامل دایناسورها روی این قاره زندگی می کردند. با لول تکتونیک های ورق ای این قاره تجزیه شد. قدمت دایناسورها بوسیله ۱۶۰ میلیون سال می رسد. پس از تجزیه ی قاره، گوناگونی این خزندگان غم افزایش یافت.مقاله های مرتبط:آتشفشان یا سیارک؛ کدام یک مقصر ضعف دایناسورها است؟دایناسورها چگونه بوسیله پرندگان تکامل یافتند: اژدهایان دنیای واقعی
حوالی ی مزوزوئیک به طورکلی از سه عصر تریاسه، ژوراسیک و کرتاسه تشکیل شده است. حوالی ی تریاسه بازه ی زمانی ۲۵۲ میلیون تا ۲۰۱ میلیون سال قبل را تشکیل می دهد. دوره ی ژوراسیک بین دوره ی رویداد انقراض پرمیان، تریاسه و انقراض تریاسه، ژوراسیک قرار دارد و به سه گانه پرگیر ی پیشین، میانی و پسین تقسیم می شود.
درون دوروبر ی تریاسه ی پیشین، زمین به شدت خشک شد به طوری که ۹۵ درصد از روش های حیات منقرض شدند و مرسوم ترین نمونه های وجود مهره داران داخل این پرگیر لیستراساروس، لابیرینتودونت و اوپارکریا هستند که از شکست پرمیان جان سالم به درون بردند. گونه های موسوم بوسیله تمنوسپوندیل غصه طی این دوره به شکارچی غالب تریاسه تحول شدند.
نوتوساروس، یکی از خزندگان عصر تریاسه
تریاسه ی میانی دوره ی ۲۴۷ تا ۲۳۷ میلیون سال پیش را دربرمی گیرد. این دوره آغاز تجزیه ی قاره ی پانگه آ و باز شدن دریای تتیس است. درون این حوالی اکوسیستم ها احیا می شوند. خزه های دریایی، مرجان ها و خرچنگ ها احیا می شوند و خزندگان آبی جدیدی مثل نوتوساروس به تکامل می رسند. جنگل های کاج در این پیرامون رشد کردند و گروهی از حشرات مثل مگس ها و حشرات میوه خوار تجلی کردند. خزندگان، مبصر تیز شدند، اولین نحو های کرودکودیل و دایناسورها بوسیله تکامل رسیدند و با بزرگ ترین دوزیستان که قبلا فرمانده دنیای آبی بودند به رقابت پرداختند.
در پیرامون ی تریاسیه ی پسین که بوسیله ۲۳۷ تا ۲۰۱ میلیون سال قبل بازمی گردد، بارندگی به شدت تکثیر یافت. تکامل دایناسورها به فراز خویشتن رسید و اولین پترساوروس ها بوسیله تکامل رسیدند. تو این دوره تغییرات اقلیمی دومین رویداد انقراض یعنی تریاسه، ژوراسیک را نما زد که در آن بسیاری از گونه های ارکوزاروس (به جاهل پترساروس، دایناسورها و کروکودیل سانان) اغلب سیناپسیدها و زیادترین جمعیت دوزیستان و تقریبا ۳۴ درصد از نحو های دریایی منقرض شدند. هنوز تو تک دلیل ضعف این گونه ها اختلاف دید وجود دارد. اما انفجارهای آتشفشانی و بازالت های سیلابی تو آتلانتیک مرکزی یکی از دلایل حقیقی این رویداد است.ژوراسیک
عصر ژوراسیک به بازه ی زمانی ۲۰۰ میلیون تا ۱۴۵ میلیون سال پیش گفته می شود و از سه دوره تشکیل شده است: ژوراسیک پیشین، میانی و پسین.
ژوراسیک پیشین، بازه ی ۲۰۰ تا ۱۷۵ میلیون سال پیش را تشکیل می دهد. آب وهوا در این گرداگرد گرم و مرطوب است و تری آن از تریاسه بیشتر است. در اقیانوس ها، فراوانی گونه هایی مثل پلییوساوروس دیده می شود. تو زمین آرکوزورها و دایناسورها به نژاد غالب دگرگونی شدند و تروپادها داخل رأس زنجیره ی غذایی استراحت گرفتند. ابتدایی راه ی کروکودیل ها در این اطراف بوسیله تکامل رسیدند و دوزیستان را در معرض خطر انقراض صبر دادند. اولین پستانداران پا بر جا بی قراری داخل این اطراف به تکامل رسیدند، البته با حیات جمعیت کم، به سرعت در کل زمین پراکنده شدند.عصر ژوراسیک میانی، عهد اوج فرمانروایی خزندگان به ویژه دایناسورها بود
ژوراسیک میانی، بازه ی ۱۷۵ تا ۱۶۳ میلیون سال پیش را تشکیل می دهد. تو این دوره، دایناسورها ازجمله گونه های ساروپاد مانند دیپلودوکوس و براکیازاروس ارشد ترین گونه ها خار خوار بودند که توسط شکارچیانی مثل آلوزاروس شکارگاه می شدند. جنگل های کانیفر بخش زیادی از پوشش گیاهی این دوران را تشکیل می دادند. داخل اقیانوس های گونه های پلیسوساروس رواج بیشتری داشتند. این پرگیر اوج حکومت خزندگان بود.
ژوراسیک پسین، گرداگرد ی ۱۶۳ تا ۱۴۵ میلیون سال پیش را تشکیل می دهد. هنگام این دوره، اولیه آویالان ها از یکسره ارکئوپتریکس بوسیله تکامل رسیدند. تکثیر سطح آب ها، مسیر دریابی آتلانتیک را باز کرد. پیدایش قاره های متعدد، گوناگونی دایناسورهای این دوره را افزایش عدالت.کرتاسه
کرتاسه طولانی ترین عصر از دوران مزوزوئیک است و عزب از دو عصر تشکیل شده است: کرتاسه ی پیشین و پسین. کرتاسه ی پیشین بازه ی زمانی ۱۴۵ تا ۱۰۰ میلیون سال پیش را دربرمی گیرد. داخل کرتاسه ی پیشین، گسترش دریاها، فترت و ضعف ساروپادها (به غیر از آمریکای جنوبی) را در معلول دارد.
بعضی دایناسورها هم شایان با نواحی ساحلی و جزیره های کوچک بوسیله تکامل رسیدند. دایناسورهای دیگر مثل اسپینازاروس، ضعف ژوراسیک، کرتاسه را عقب قاعده گذاشتند. خلع ها درون این دوروبر تشدید و قطب ها سردتر شدند ولی وضعیت برای دوزیستان مبصر مشکل شد. پستانداران تو این دوره بسط یافتند.
گالری تصاویر ده دایناسور نامدار
کرتاسه ی پسین حوالی ی ۱۰۰ تا ۶۶ میلیون سال پیش را دربرمی گیرد. آب وهوا در این دوره روبه سرد شدن رفت و این سرما تا دوران سنوزوئیک ادامه بی پرده کرد. درنهایت نواحی خیس تنها محدود به استوا شدند. دایناسورهایی مثل تیرانازاروس، انکلیوزاروس، تیسراتوپس و هادروساروس، رأس هرم غذایی این دوره بودند.
درون اقیانوس ها موسازاروس حکمرانی می کرد. در ته عصر کرتاسه، حوادثی متشابه فوران های آتشفشانی کرهء هوا را به شدت مسموم کرد. به دنبال این حوادث و براساس فرضیه ها، شهاب سنگ عظمت تو ۶۶ میلیون سال پیش با زمین اصابت کرد و حفره ی چیکسولوب را بوسیله وجود آورد و منجر به ضعف گونه ی دایناسورها شد. پنجمین و آخرین رویداد انقراض انبوه در این پرگیر قیافه عدل که خلال آن ۷۵ درصد از بود از جمله کامل دایناسورهای غیرپرنده ناپدید شدند و تقریبا می قابلیت گفت هرجاندار زیاد از ده کیلوگرم از بین رفت. عصر دایناسورها داخل همین دوره به پایان رسید.
انقراض دایناسورهادوره ی سنوزوئیک (۶۶ میلیون سال قبل) عصر پستانداران و انسان فهمیده
دوره ی سنوزوئیک با ضعف دایناسورها آغاز شد. پس از اصابت سیارک غول آسا به زمین، ابری از غبار مانع رسیدن پرتو خورشید به زمین شد. دمای زمین بوسیله شدت پائین آمد و زمینه ی انقراض کرتاسه پالئوژن فراهم شد. دوره ی سنوزوئیک که به عصر پستانداران هم اسمی است، از سه عصر نئوژن، پالئوژن و کواترنری تشکیل شده است.
پستانداران تا قبل از این دوروبر تیمار روی زمین عمر می کردند؛ اما تراکم جمعیت آن ها به برهان فرمانروایی دایناسورها اندک بود. پس از شکست دایناسورها، پستانداران بوسیله ارشد ترین گونه ی غالب روی زمین دگرگونی شدند و تا امروز هم دوام آورده اند.
منبع غذایی پا بر جا کپی ها (گونه ای از نخستی سانان اجداد مردم) را درختان تشکیل می دادند. در مناطقی هم شبیه ساوانای آفریقا که درختان کمتری وجود داشت، پوشش علف ای بود داشت. در نتیجه کپی ها منبع غذایی جدیدی محسوس کردند. کپی ها به مرور به تکامل رسیدند و توانستند روی دو پا راه بروند.
دوران پالئوژن، ۶۶ میلیون تا ۲۳ میلیون سال پیش را دربرمی گیرد و از سه گانه دوره ی پالیوسین، ایوسن و الیگوسن تشکیل شده است. این دوره، نقطه ی گذار بین شکست K-Pg (کرتاسه، پالئوژن) تا محیط های جنگلی غنی در ایوسین ابتدایی است. داخل این دوره، زمین دوباره احیا می شود. قاره ها به لباس مدرن کنونی درمی آیند ولی کامل قاره ها و شبه قاره ی هندوستان از یکدیگر جدا می شوند.
دریای تتیس، اوراسیا و افریقا را از یکدیگر جدا می کند. در این پیرامون گرمایش جهان افزایش پیدا می کند و جنگل ها تا اینکه تا راهنما ها حزن گسترش روشن می کنند. کوسه ها بر اقیانوس های این دوره حکومت می کنند.
عصر ایوسن که از ۵۶ تا ۳۳.۹ میلیون سال پیش تشکیل شده، شاهد نحو هایی است که در بیشه های متراکم زندگی می کنند. در میان این طرز می استعداد نمونه های بدوی ی وال ها و اسب ها را یافت. پرندگان وقار مثل Paracrax تو رأس هرم غذایی این عهد قرار دارند. پیرامون ی اولیگوسن از ۳۳.۹ میلیون تا ۲۳.۳ میلیون سال پیش را دربرمی گیرد. این دوروبر آغاز رشد علوفه و پیدایش گونه های متاخر فیل ها، گربه ها و سگ ها است.
دوره ی نئوژن بازه ی ۲۳.۰۳ میلیون تا ۲.۵۸ میلیون سال پیش را دربر می گیرد و شامل دو عصر است: میوسین و پیلیوسین. داخل عصر میوسین پوشش گیاهی در بخش زیادی از دنیا گسترش مشهود می درنگ و جنگل های کلپ (پوشش های زیردریایی)و به متعاقب آن، دودمان جدیدی از سیاق ها از جمله سمورهای دریایی به بود می آیند.
۳۰ گونه کپی در این پیرامون بوسیله تکامل می رسند. با ابداع شبه جزیره ی عرب، دریای تیتس ودیعه می شود و دریاهای سیاه، سرخ، مدیترانه و خزر بوسیله وجود می آیند. با مسدود شدن دریای تتیس نمونه خشکی زمین حزن افزایش پیدا می کند. در اواسط میوسین، ۹۵ درصد از گیاهان بحری به تکامل می رسند.
عصر پیلیوسین بازه ی ۵.۳۳ تا ۲.۵۸ میلیون سال پیش را داخل بر می گیرد. درون این دوره، زمین تغییرات اقلیمی چشمگیری را به خود می بیند و درنهایت آتلانتیک از مدیترانه جدا می شود. دریای مدیترانه بخاطر چندین میلیون سال خشک بوده است. درون این دوره کپی های austrolapithecus (جنوبی کپیان عفاری) تو آفریقا بوسیله تکامل می رسند. بغاز ی پاناما شکل می گیرد و حیوانات بین جنوب و شمال آمریکا مهاجرت می کنند.
اطراف ی کواترنری، بازه ی زمانی ۲.۵۸ میلیون تا زمان حال را دربرمی گیرد و کوتاه ترین پیرامون ی زمین شناسی درون ابردوران فانروزوئیک است. در این دوره، حیوانات مدرن برنده به تکامل می رسند و تغییرات اقلیمی چشمگیرتر می شوند. این گرداگرد به دو عصر تقسیم شده است: پلیستوسین و هولوسین.
آدم نئاندرتال، عصر پلیوستوسین
عصر پلیوستوسین بازه ی ۲.۵۸ میلیون تا ۱۱٬۷۰۰ سال پیش را دربرمی گیرد. در این عصر، زمین به دلیل مسئله سرمایشی که از اواسط ایوسین شروع شده بود، عصر یخبندان دیگری را تجربه می یواش. در خراج ی این روند، آفریقا به شدت بی آب شد و صحراهای آفریقا، نامیب، کالاهاری بوسیله حیات آمدند.
بسیاری از جانور ها از یکسره ماموت ها و گرگ ها، گربه های وحشی و انسان خردمند حزن در این دوره بوسیله تکامل رسیدند. ۱۰۰ هزار سال پیش، ته اطراف ی خشکسالی های آفریقا و آغاز تکامل انسان های نخستین وجود. با فرجام پلیوستوسین، انقراض بزرگی منجر به نابودی مگافائون ها (پستانداران غول آسا) و همچنین طرز های انسانیان (هومونید) شبیه نئاندرتال ها شد. این رویداد بر کامل قاره ها اثر گذاشت اما تأثیر آن بر آفریقا کم بود؛ به طوری که هنوز هم پستانداران ابهت مثل کرگدن را می قابلیت در آفریقا معین کرد.
عصر هولوسین از ۱۱٬۷۰۰ سال پیش آغاز شده و تا امروز ادامه یافته است. براساس سوابق ثبت شده، کل تاریخ بشر در این دوره ی تاریخی راحتی دارد. براساس سیر زمانی تکامل تا انسان مدرن کنونی، انسان سانان میزان های بدوی ی انسانی را تشکیل می دادند. این اسلوب ها با عقل های سیلیکونی ابزار می ساختند و توانستند بوسیله مرور از مشت و انگشت خود استفاده کنند. تو عصر سنگ، اولین آدم ها توانستند آتش را تحت کنترل خود درآورند و بوسیله این صورت با پختن غذا، کالری بیشتری جذب کنند. آدم های مدرن به مرور توانستند صداهای پیچیده تری تولید کنند و اطلاعاتی را در گروه های خود به پول اعانه بگذارند.
فعالیت های انسان از ۱۰ هزار سال پیش منجر به انقراض متراکم گونه ها شده است. مقدر شدن اضافی از این متد ها از زمان قیام صنعت منقرض شده اند. گاهی بوسیله این عصر، انقراض ششم اندوه گفته می شود. با درنظر دریافت مهره داران، تعداد گونه های منقرض شده به ۵۰۰ رویه و تعداد طاس روش ها به ۱۹۰۰ گونه می رسد. تاریخچه آدم عزب ۰.۰۰۴ درصد از تاریخچه طاس زور ی زمین را تشکیل می دهد.
ماموت های ماقبل تاریخ، پلیوسین پیشینخصوصیات فیزیکی و ترکیب
قطر هسته ی زمین تقریبا ۷۱۰۰ کیلومتر است و فقط کمی از نصف قطر کل اکراه ی زمین بیشتر است (تقریبا هم پیمانه با قطر مریخ). کلفتی هسته ی مایع قلب به ۲۲۵۰ کیلومتر می رسد و هسته ی داخلی، جامد است. هسته ی زمین عامل اصلی ایجاد بازار مغناطیسی است که از آن در طبق تشعشعات مضر و باردار خورشید حراست می کند.
در سرنوشت بالای هسته، گوشته با ضخامت ۲۹۰۰ کیلومتر قرار خمود است. گوشته کاملا جامد ازاله ولی سرعت کندی دارد. پوسته ی زمین مانند تکه های چوب روی آب، روی گوشته شناکننده است. لول کند حجر ها در گوشته منجر به جابه جایی قاره ها و سانحه زلزله، آتشفشان و خلق سلسله کوه های متعدد می شود.هسته ی اجنبی زمین عامل پا بر جا ساخت میدان مغناطیسی آن است
دو سنخ پوسته بالای گوشته ی زمینقرار دارد. زمین بی آب قاره ها از گرانیت و دیگر مواد معدنی سیلیکاتی سبک تشکیل شده، درحالی که کف اقیانوس ها اغلب از سنگ های آتشفشانی تیره و ثقل به صیت بازالت تشکیل شده است. ضخامت میانگین پوسته ی قاره ای ۴۰ کیلومتر است، گرچه داخل تعدادی نواحی کلفتی آن متحرک بر روی اب است؛ ولی ضخامت پوسته ی اقیانوسی تنها به ۸ کیلومتر می رسد.
گرمای هسته ی زمین در حال افزایش است. دما زیر پوسته ی قاره ای به ۱۰۰۰ درجه ی سلسیوس می رسد و به ازای هر یک کیلومتر پایین تر پوسته، ۱ منصب افزودن می یابد. به باور ی زمین شناس ها دمای هسته ی اجنبی زمین تقریبا ۳۷۰۰ تا ۴۳۰۰ درجه ی سانتی گراد است و دمای هسته ی داخلی می تواند به ۷۰۰۰ منصب ی سانتی گراد برسد (داغ زیرفون از سطح خورشید).ترکیب شیمیایی
بیشترین بخش زمین از آهن (۳۲.۱ درصد)، اکسیژن (۳۰.۱ درصد)، سیلیکون (۱۵.۱ درصد)، منیزیم (۱۳.۹ درصد)، سولفور (۲.۹ درصد)، نیکل (۱.۸ درصد)، کلسیم (۱.۵ درصد) و آلومینیوم (۱.۵ درصد) تشکیل شده است. ۱.۲ درصد باقی مانده هم از عناصر دیگر تشکیل شده است. هسته ی زمین براساس تقویم ها ترکیبی از آهن (۸۸.۸ درصد) و مقادیر اندکی نیکل (۵.۸ درصد)، سولفور (۴.۵ درصد) و کمتر از یک درصد عناصر دیگر است.
ساختار زمینتکتونیک های صفحه ای و برهان اهمیت
از عمیق ترین اقیانوس ها تا مرتفع ترین کوه ها، صفحات تکتونیکی توصیف کننده ی جابه جایی های سطحی در زمان حال و گذشته هستند. براساس عملی ی تکتونیک ها خواه زمین پیدایش های صفحه ای، پوسته ی دل زمین به چند صفحه تقسیم شده است که روی گوشته (لایه ی سنگی بالای هسته) لول می کنند. این صفحات نسبت بوسیله گوشته ی زمینی، خشک و سخت هستند.
به این لایه ی سرسخت، لیتوسفر حزن گفته می شود که ستبری آن به ۱۰۰ کیلومتر می رسد. لیتوسفر محتوی پوسته و بخش خارجی گوشته است. زیر لیتوسفر، آستنوسفر صبر دارد. آستنوسفر جزء درنگ و زیبنده انعطافی است که امکان حرکت لیتوسفر را مجهز می بطی ء.
فرضیه ی تکتونیک ها خواه زمین پیدایش های ورق ای داخل دهه ی ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ توسعه یافت. این انگاره ی نسخه ی مدرنی از فرضیه ی انحراف قاره ای است که برای اولین جنین توسط آلفرد وگنر در سال ۱۹۱۲ مطرح شد.
تکتونیک های صفحه ای
براساس اطلس جهانی، ۹ ورقه روی زمین وجود دارد. این صفحات براساس تغییرات سطح زمین معروفیت گذاری شده اند که عبارت اند از آمریکای شمالی، اقیانوس آرام، اوراسیا، آفریقا، هند استرالیا، استرالیا، هند، آمریکای جنوبی و قطب جنوب.
بزرگ ترین صفحه، ورق ی اقیانوس آرام بوسیله مساحت ۱۰۳ میلیون کیلومترمربع است. بیشترین بسرنوشت شوم دچار کردن این صفحه ذیل اقیانوس استراحت محزون است و با سرعت ۷ سانتی متر تو سال به سمت سیرت غربی حرکت می نرم. دلیل حرکت صفحات، نیروی همرفتی گوشته است. مواد داغ نزدیک به هسته ی زمین ارتفاع می آیند و سنگ های سخت گوشته میتینگ می کنند. فرایند همرفت باعث می شود صفحات تو لبه های اقیانوسی جدا شوند و به سمت مناطق فرورانش حرکت کنند.قاره ها
شخصی که جمله ی «گیتی کوچک است» را به کلمه آورده، شاید هرگز در کچل آن سفر نکرده است. درون واقعیت، ابعاد سیاره ی زمین متجاوز چشمگیر است و اثر بردن بوسیله ابهت آن چند هزار سال زمان برده است. هنرمند شناس هایی که به گرد وجود داشتن زمین پی بردند تا اولین تلاش های فیروز کشتی رانی، همه داخل این جهت لول کرده اند.
درون عصر ستاره شناسی مدرن، صعود در ماخذ ی برگ و قابلیت رصد زمین از فضا هم بوسیله این فرضیه کمک کرده است. براساس ارزیابی های مدرن، مساحت سطح زمین به ۵۱۰ میلیون کیلومتر مربع می رسد.
پوسته ی قاره ای زمین از مواد اندک چگالی مثل عقل های خارا و اندزیت تشکیل شده است. استاندارد ی اندک رایج درون پوسته ی قاره ای، بازالت است. سنگ های رسوبی از انباشته شدن رسوب های فشرده شده لباس می گیرند. تقریبا ۷۵ درصد سطح قاره ها با حجر های رسوبی پوشیده شده است.
اگرچه این حجر ها تنها ۵ درصد از غلاف را تشکیل می دهند. عقل های تحول جنس دیگری از سنگ های زمینی هستند که از تغییر انواع سنگ ها داخل فشارهای بالا یا دماهای فراز خواه هردو ساخته می شوند. مفرط ترین مواد معدنی سیلیکاتی تو سطح زمین عبارت اند از: کوارتز، فلدسپات، آمفیبول، میکا، پیروکسین و اولیوین. مرسوم ترین مواد معدنی کربناتی شامل کالیست (در سنگ آهک) و دولمیت هستند.بیشتر بخوانید:داشتن هدف درون عمر می تواند عمر انسان را کامل کندبررسی ماده نا سفت داخل اتمسفر خورشیدساس، قدیمی ترین جانور زنده کره زمین استتشکیل ماه باعث آمدن آب بوسیله زمین شدراز اقیانوس مدفون پلوتو چیست؟
- ۹۸/۰۳/۱۶